Angielski dla dzieci – wypróbuj nas – pierwsze zajęcia bezpłatne! Zgłoś dziecko na zajęcia próbne! Po wysłaniu formularza, prześlemy potwierdzenie w ciągu maksymalnie 3 dni zapraszając na zajęcia angielskiego dla dzieci. Liczba miejsc ograniczona, decyduje kolejność zgłoszeń. Kontakt: 502 062 127, playhouse@pustuleczki.plYoung Learners Teaching - Poradnik nauczyciela języka angielskiego w przedszkoluOpracowanie : Marzena Kucharska. Drodzy Nauczyciele - lektorzy , Koleżanki i Koledzy,korzystając z doświadczeń zdobytych na przestrzeni wielu lat w procesie nauczania j. angielskiego w przedszkolach, oddaję Wam w ręce ten oto mini- poradnik . Mam nadzieję, że pomysły i wskazówki w nim zawarte sprawią, że nauczanie dzieci w wieku przedszkolnym przyniesie Państwu wiele satysfakcji, a sam proces nauczania , choć nie zawsze łatwy, okaże się wyzwaniem przyjemnym i dającym mnóstwo radości. Jako, że sama jestem czynnym nauczycielem j. angielskiego, przykłady podane w tymże poradniku podawane będą w odniesieniu do nauczania tego właśnie języka. Proszę jednak pamiętać, że metodyka nauczania języków obcych jest taka sama dla wszystkich języków obcych, dlatego zachęcam do lektury również innych lektorów , szczególnie tych z Państwa, którzy nie mają jeszcze doświadczenia w nauczaniu tak małych dzieci. Życzę miłej lektury :-)Rozkład materiału. Wydaje się oczywistym, że przed rozpoczęciem nowego roku szkolnego, zanim po raz pierwszy spotkamy się z dziećmi, musimy odpowiednio przygotować się do pracy. Krok pierwszy, to zapoznanie się z Rozkładem materiału na cały rok szkolny. Da nam to ogólne pojęcie o tym, jak skonstruowany jest dany program oraz czego mamy nauczyć dzieci podczas zajęć. Już po wstępnym przeglądnięciu Rozkładu materiału okaże się, że jest on skonstruowany wg pewnego schematu - słownictwo podzielone jest na działy - kategorie, do każdej z nich dobrane są odpowiednie ćwiczenia, piosenki, rymowanki oraz gry i zajęć. To niezwykle przydatna pomoc dla każdego nauczyciela. Pozwala przeprowadzić zajęcia sprawnie i efektywnie, a korzystając z tej gotowej "ściągi " mamy pewność, że o niczym podczas zajęć nie zapomnimy. Pamiętajmy jednak o tym, że konspekt, to tylko pomoc i propozycja przeprowadzenia zajęć. Jako, że każda grupa dzieci jest inna, prawdopodobnie nie uda się nam przeprowadzić dwóch identycznych zajęć, nawet jeśli oparte one będą na tym samym scenariuszu - będą one za każdym razem nieco zmienione, dostosowane do możliwości, zainteresowań i zaangażowania danej grupy. Zresztą każdy z nas, nauczycieli ma niejednokrotnie własne pomysły na wprowadzenie danego słownictwa i przeprowadzenie różnych zabaw czy ćwiczeń, dlaczego więc ich nie wykorzystać? A ponieważ o swojej pracy rozmawiamy czasem z innymi nauczycielami i korzystamy z różnych źródeł, czerpiemy coraz to nowe pomysły na zabawy, poznajemy nowe piosenki i wierszyki, których możemy nauczyć nasze maluchy. Podsumowując – ze scernariuszy korzystamy, możemy je jednak zmieniać i modyfikować zgodnie z potrzebami naszymi i danej Proszę pamiętać, że w momencie przekazania nam dzieci przez nauczycielkę przedszkola, to my odpowiadamy za bezpieczeństwo dzieci. Należy dołożyć wszelkich starań, by na zajęciach panowała odpowiednia dyscyplina i porządek. Należy wymagać od dzieci pewnego rodzaju zachowań ( i tu bardzo ważne jest przyzwyczajenie ich do odpowiedniej dyscypliny od pierwszych zajęć), a zachowania odbiegające od tych przez nas oczekiwanych muszą być natychmiast skorygowane. Nauczyciel zobowiązany jest reagować na wszelkie symptomy mogące spowodować jakiekolwiek niebezpieczeństwo. Podczas zabaw ruchowych należy zwrócić szczególną uwagę na otoczenie - jeśli w sali znajdują się stoliki i krzesełka, zapowiadamy dzieciom, że podczas zabawy ruchowej nikomu nie wolno przekroczyć np. linii dywanu ( jeśli przekroczy – na chwilę odpada z zabawy, wtedy inne dzieci będą już przestrzegały tej zasady). Należy też zapowiedzieć , że podczas zabaw ruchowych nie wolno się popychać itp. - kto się nie dostosuje, nie będzie brał udziału w zabawie. Jeśli jednak zdarzy się jakiś wypadek, należy natychmiast wezwać pomoc (posłać jakieś rozsądne dziecko po panią z sali ) - absolutnie nie wolno wtedy zostawić grupy samej ! Nawet jeśli zdarzenie wydaje się nieistotne, należy mimo wszystko powiadomić o nim panią wychowawczynię po powrocie do sali (nie zatajać, bo konsekwencje zdarzenia mogą ujawnić się po jakimś czasie, a wtedyzarówno rodzice dziecka jak i dyrektor przedszkola będą mieli do nas słuszne pretensje).Schemat zajęć. Jeśli będziemy przestrzegać proponowanego poniżej schematu zajęć, sprawimy, że dzieci się do niego przyzwyczają i na zajęciach będzie panował swego rodzaju porządek. Warunkiem jest konsekwencja nauczyciela w jego przestrzeganiu. Przykładowy porządek zajęć:- Doprowadzenie dzieci na zajęcia . Zajęcia często odbywają się w specjalnie do tego celu przeznaczonej sali. Naszym zadaniem jest więc bezpieczne ( ! ) doprowadzenie dzieci. W tym celu zawsze ustawiamy dzieci w pary i tak doprowadzamy je na zajęcia. Należy pamiętać, że przy postępowaniu z dziećmi konieczna jest konsekwencja - wtedy już po kilku spotkaniach dzieci same będą wiedziały, jakich zachowań się od nich oczekuje. Jednym słowem, musimy dzieci przyzwyczaić do pewnych zachowań i choć na początku być może nie będzie to łatwe (dzieci zawsze " próbują" swoich sił w stosunku do nowego nauczyciela), przy odrobinie cierpliwości i konsekwencji, nasze starania zaprocentują w Usadzenie dzieci w sali. W zależności od warunków sadzamy dzieci w kole, półkolu, rzędzie, na dywanie, na krzesełkach lub - jeśli nie ma innej możliwości - przy stolikach. Staramy się sprawić by ta czynność nie zabierała zbyt wiele czasu - można tu więc zaraz po wejściu do sali przywitać się z dziećmi Hello everyone !Please sit down! i policzyć np do Przywitanie, sprawdzenie obecności. Zawsze witamy się z dziećmi tymi samymi słowami, np. Hello everyone! / Hello children! itp i śpiewamy powitalną piosenkę. Podczas sprawdzania obecności wymagamy , by dzieci odpowiadały w języku angielskim: present/ Powtórzenie poznanego wcześniej słownictwa - w tym celu najczęściej korzystamy z flashcards oraz z zestawu gier i zabaw ( załączniki nr 5 i 6 do programu).- Wprowadzenie nowego słownictwa I tu należy zainteresować dzieci nowym materiałem - można np. zabawić sie w zagadki : What' s the teacher drawing ? Podczas wprowadzania nowych słówek korzystamy z flashcards oraz - jeśli to możliwe, z innych materiałów (np. przy nauczaniu nazw owoców robimy wcześniej odpowiednie zakupy i przynosimy prawdziwe Powtarzanie w grupie i indywidualnie - w celu utrwalenia poprawnej wymowy i intonacji- Ćwiczenia utrwalające / piosenka / wierszyk – najważniejszy w okresie przedszkolnym sposób na zapamietanie słówek i wyrażeń, sposób na wprowadzenie ruchu i atmosfery Zabawa ruchowa – obowiązkowa podczas kazdych Pożegnanie , powrót do sali - do sali zawsze odprowadzamy dzieci w bierne i czynne. Słownictwo bierne, to wszelkie słówka i wyrażenia wypowiadane przez nauczyciela w j. angielskim, które po pewnym czasie będą przez dzieci rozpoznawane i rozumiane, ale niekoniecznie przez nie powtarzane i używane. Do takich należą np. wszystkie pochwały i negacje : Yes! / No! / Well done! / Excellent! / Very good! , polecenia : Sit down! / Be quiet! / Don' t talk! / Stand up! / Repeat please! / Make a circle! / Let's sing a song! / Listen! , pytania typu : What' s this? / Is it..? itp. - jednym słowem - classroom language. Początkowo, przez kilka - kilkanaście pierwszych zajęć należy je tłumaczyć sposobem „ na kanapkę” ( po angielsku- po polsku- po angielsku), z czasem gdy dzieci już się do nich przyzwyczają i będą je rozumieć, można tłumaczenia zaprzestać. Słownictwo bierne należy wspierać odpowiednimi gestami, ułatwiającymi ich zrozumienie. Mimo, iż spotkałam się z opiniami, że zajęcia z małymi dziećmi mogą i powinny być prowadzone tylko i wyłącznie w j. angielskim, niestety moje doświadczenie kategorycznie temu zaprzecza. Pokazuje ono, że polecenia do nowych gier i zabaw oraz niektóre słówka czy wyrażenia powinny być tłumaczone na język ojczysty, gdyż mimo najlepszych nawet umiejętności aktorskich (gestykulacja ), nauczyciel nie jest w stanie przekazać np. polecenia tak by zrozumiało je 100 procent słownictwo bierne:Present- obecnyAbsent- nieobecnyThank you- dziękujęI’m sorry – przepraszamPlease – proszęSit down – usiądźStand up – wstańCome here- chodź tutajGive me a ..., please. – Proszę, daj mi...Make a circle- zróbcie kołoSit in a circle- usiądźcie w koleLook – popatrzListen- posłuchajRepeat – powtórzSay – powiedzBe quiet , please – bądźcie cicho, proszęClose your eyes – zamknij oczyOpen your eyes – otwórz oczySing a song – zaśpiewaj piosenkęSay the rhyme – powiedz wierszykYes – takNo – nieDo you understand? – rozumiesz?Are you ready? – jesteś gotowy?I’ m ready – jestem gotowyDyscyplina Wielu nauczycieli uważa, że tym, co sprawia im najwięcej kłopotów w pracy z dziećmi jest brak dyscypliny. Spróbujmy więc przeanalizować ten problem. *Po pierwsze: brak dyscypliny jest często wynikiem nudy. Znudzone dzieci tracą motywację, a dzieci, które nie mają motywacji często źle się zachowują. Dlatego też zajęcia powinny być starannie przygotowane, ćwiczenia atrakcyjne i zróżnicowane, materiały ładne i ciekawe, a nauczyciel powinien wykazywać się pewnego rodzaju "elastycznością" - gdy tylko zauważy, że dzieci zaczynają się nudzić, powinien natychmiast przerwać dane ćwiczenie i zaproponować inną zabawę. Niestety, wymaga to czasem zmiany planu przebiegu zajęć. *Po drugie: problemy z dyscypliną spowodowane są często poczuciem niedowartościowania, które wynika z nieradzenia sobie na zajęciach. Dlatego zadaniem nauczyciela jest pozytywne motywowanie dzieci. Powinniśmy zauważać i chwalić dzieci za niewielkie nawet sukcesy . Jeśli jakieś zadanie wydaje się zbyt trudne dla danego dziecka, wymyślmy dla niego coś łatwiejszego. *Po trzecie : brak dyscypliny jest ściśle związany z poczuciem dzieci, że nauczyciel nie bardzo wie jak sobie z nimi poradzić, jest pobłażliwy i niekonsekwentny. W tej sytuacji dzieci wykorzystają poczucie wolności, będą próbowały przejąć kontrolę nad zajęciami, będą próbowały narzucić nauczycielowi dane zachowanie i tym samym wpłyną na przebieg zajęć. To zwykła próba sił podczas której maluchy sprawdzają, na ile mogą sobie pozwolić. Pamiętajmy jednak o tym, że wbrew pozorom dzieci lubią jasno określone zasady, lubią mieć poczucie porządku i lubią wiedzieć, czego się od nich wymaga. Jeśli nauczyciel będzie w swym postępowaniu konsekwentny, na zajęciach będzie panował porządek, a to z kolei będzie sprzyjało dobrej atmosferze do nauki. Dzieci powinny wiedzieć, że bycie grzecznym po prostu się opłaca - bo gdy nauczyciel nie traci czasu na upominanie, zostaje więcej czasu na zabawę, a w nagrodę dzieci mogą np. zaproponować ulubioną zabawę. Grzeczne dzieci są częściej wybierane do niektórych zabaw - to one np. tasują karty, wymyślają hasła przy zabawie w głuchy telefon itp. Można też wprowadzić system punktacji - należy wtedy zrobić odpowiednią tabelkę, wpisać do niej imiona wszystkich dzieci i co kilka zajęć wpisywać tam odpowiednie znaczki- serduszka, uśmiechnięte buźki itp. lub nagradzać dzieci małymi naklejkami- niech same przyklejają je przy swoim imieniu/ na bluzeczce/ w notesiku. Proponuję jednak by nie wprowadzać tego systemu od pierwszych zajęć - ten sposób motywowania warto wprowadzić dopiero po jakimś czasie, gdy pojawią się problemy z zachowaniem i inne metody nie skutkują. Uwaga ! Do tabelki absolutnie nie wolno wpisywać "smutnych buziek", gdyż w ten sposób niegrzeczne dzieci nie będą miały żadnej pozytywnej motywacji. Stosujmy tu " zasadę marchewki, nie kija" . Jeśli jednak trafi się nam takie "trudne " dziecko, należy spróbować sprytnie zwrócić jego uwagę z powrotem na to, co dzieje się na zajęciach, usadzić je blisko siebie i np. zadać mu jakieś pytanie, zaprosić do danego ćwiczenia lub wyznaczyć mu rolę pomocnika, dać jakieś "zadanie specjalne", np. poprosić by pozbierał karty, podał coś nauczycielowi itp. ( w ten sposób poczuje się potrzebny i będzie postara się by znów został wybrany do jakiegoś zadania ). To zazwyczaj pomaga. Jeśli jednak nie pomoże, należy takie dziecko potraktować bardzo stanowczo. Przerywamy wtedy zajęcia i zwracamy się bezpośrednio do tego dziecka , np." Adaś, jesteś takim mądrym chłopcem, ale dziś chyba zapomniałeś jak należy się zachowywać na zajęciach. Przeszkadzasz. Proszę, bądź grzeczny." Proszę pamiętać, że karanie w takich sytuacjach najczęściej przynosi odwrotny do oczekiwanego skutek. Osobisty kontakt z takim dzieckiem ,np. szczera rozmowa po zajęciach , zawarcie indywidualnej umowy, prawdopodobnie przyniesie lepszy rezultat. Jeśli jednak problemy z takim " Adasiem " pojawiają się częściej, warto porozmawiać z nauczycielką grupy - ona dobrze zna swoje dzieci, zna przyczyny takiego zachowania danego dziecka i prawdopodobnie zdradzi nam swój na niego sposób. A co zrobić jeśli mamy do czynienia z dzieckiem nieśmiałym, milczącym, zachowującym bezpieczny dystans? Na pewno spotkamy się z takim "przypadkiem". Takie dzieci na pewno nie spowodują problemów związanych z dyscypliną, ale ich zachowanie niejednokrotnie martwi nauczycieli . Mamy wtedy poczucie, że nie potrafimy do takiego dziecka dotrzeć, zainteresować go itp. Nic bardziej mylnego. Jeśli dziecko jest w normie intelektualnej, nie stwierdzono u niego żadnych zaburzeń czy dysfunkcji, często po prostu potrzebuje więcej czasu by poczuć się komfortowo na zajęciach i przekonać się do nowego nauczyciela. To dziecko niezwykle wrażliwe. Będzie nas bacznie obserwować, gdyż potrzebuje więcej czasu by nam zaufać i nabrać pewności siebie. Nie należy go zmuszać, niepotrzebnie stresować , nie należy okazać mu swego zniecierpliwienia. Oczywiście należy zachęcać do odpowiedzi i udziału w zabawach czy ćwiczeniach, ale "nie naciskajmy" . Przyjdzie czas, że dziecko samo wreszcie się odezwie. Nie należy wtedy okazywać zbytniego podekscytowania, potraktujmy to jako rzecz normalną. Jak jednak sprawdzić jego wiedzę nie zmuszając do mówienia? Po pierwsze - zadania nie mogą być zbyt trudne - niech stopniowo nabiera przekonania, że jest w stanie bez problemu sobie poradzić. Po drugie wybierajmy takie zadania, które nie wymagają mówienia - niech to będzie np. pokazywanie palcem nazywanych przez nas trwania zajęć a czas koncentracji dziecka W zależności od wieku i dojrzałości psycho- ruchowej, dzieci mają różny czas koncentracji. Oznacza to, że dzieci 3- letnie będą koncentrować się na danym zadaniu krócej aniżeli 5- czy 6- latki. Aby uniknąć znudzenia czy zniecierpliwienia, zajęcia należy starannie zaplanować, by składały się z kilku zróżnicowanych ( zarówno statycznych jak i dynamicznych, ruchowych) ćwiczeń - zabaw . Pamiętajmy, że w przypadku tej grupy wiekowej nie mówimy o poważnej nauce, ćwiczeniach utrwalających zajęcia powinny kojarzyć się dzieciom przede wszystkim z przyjemnie i pożytecznie spędzonym czasem oraz zabawą. Jak uczyć piosenek i wierszyków ? Wszyscy się chyba zgodzimy z twierdzeniem, że piosenki, wierszyki i rymowanki to w nauczaniu języków obcych rzecz istotna, obowiązkowa, wręcz niezastąpiona. Do każdego działu tematycznego można bez trudu dobrać jakąś piosenkę lub wierszyk. Elementy te nie tylko umilają dzieciom czas (bo przecież wszystkie dzieci lubią ruch, muzykę i śpiew), ale przede wszystkim pomagają zapamiętać słówka i całe zwroty, pozwalają opanować intonację i melodię języka. Piosenki to również element zabawy - wiele z nich wymaga odpowiednich gestów, mimiki, ruchu i poczucia rytmu ( jeśli nie mamy żadnego pomysłu na gestykulację, zachęćmy dzieci choćby do rytmicznego klaskania, wystukiwania rytmu o kolanka lub klaskania dłonie-kolana , tupania stopą , czy "gry w łapki" - dzieci stają w parach, naprzeciwko siebie, śpiewają piosenkę i klaszczą raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera).Step by step, czyli jak uczyć piosenek, wierszyków, rymowanek.* Po pierwsze : jeśli piosenka jest długa, nigdy nie uczymy jej całej na jednych zajęciach - należy podzielić ją na zwrotki. * Po drugie : przed pierwszym wysłuchaniem piosenki zadajemy dzieciom jakieś zadanie lub zagadkę związaną z jej tekstem – dzieci muszą mieć cel, by skoncentrować się na słuchaniu i na tekście. * Po trzecie : na jednych zajęciach nową piosenkę śpiewamy 2, maksymalnie 3 razy - nie może się ona dzieciom znudzić (lepiej, żeby odczuwały lekki niedosyt, niż poczuły się znużone). * Po czwarte : dzieci muszą wiedzieć, o czym śpiewają. Zastosujmy "eliciting" - naprowadzajmy je dyskretnie, wspomagajmy gestami i mimiką i niech "same" spróbują odgadnąć treść piosenki ( nie ma potrzeby dosłownego tłumaczenia tekstu). Te same zasady dotyczą wierszyków i rymowanek. Staramy się zachować odpowiedni rytm danego wierszyka - łatwiej się go wtedy dzieciom przeprowadzić ćwiczenie – rysowanie/ kolorowanie/ pracę plastyczną ? Ćwiczenie - rysowanie można przeprowadzić co kilka zajęć jako np. podsumowanie danego działu ( zajęcia związane z " festivals" również mogą zawierać taki element ). Każde takie ćwiczenie powinno być poprzedzone szybką powtórką materiału, a czas jego trwania nie powinien przekroczyć ok 10 -15 minut. Aby przebiegło ono sprawnie, należy wcześniej się do niego przygotować – zaopatrzyć się w potrzebne materiały, np. papier i kredki ( w przedszkolu często są zestawy wspólnych kredek, można więc zabrać kilka takich koszyków lub pudełek - jeden zestaw kredek na 2 - 4 osoby ). Ćwiczenie takie należy też dobrze przemyśleć i jasno określić jaki jest cel przeprowadzenia go, co chcemy osiągnąć. Najbezpieczniej , jeśli będzie to ćwiczenie kontrolowane - tzn. takie, gdy dzieci rysują dokładnie to, o co prosi nauczyciel. Przykład 1: Chcemy sprawdzić jak dzieci zapamiętały kolory. Tłumaczymy dzieciom zasady zabawy - ich zadaniem będzie narysować lub pokolorować kółka, ale tylko takie, o jakie poprosi nauczyciel, i dyktujemy : a red circle, a yellow circle, a blue circle itd., a następnie prosimy dzieci by patrząc na narysowane przez siebie kółeczka raz jeszcze nazwały kolejno ich kolory ( chóralnie, powoli , wszyscy razem lub prosimy jedno, chętne dziecko - inni sprawdzają). Przykład 2 : Utrwalamy zabawki (i kolory równocześnie ). Nauczyciel mówi np. a yellow ball, a pink teddy itd., dzieci rysują , a następnie porównują swoje prace z kolegą - czy są takie same? Można też przeprowadzić ćwiczenie mniej kontrolowane, jednak i w tym przypadku dzieci muszą dobrze zrozumieć, czego się od nich wymaga. Przykład : podsumowujemy dział food. Prosimy dzieci by podzieliły kartkę na pół. Na jednej połówce rysują uśmiechniętą buzię, oznaczającą I like... w drugiej - buzię smutną, oznaczająca I don' t like.... Ich zadaniem jest narysowanie odpowiednich produktów po jednej i po drugiej stronie. Na zakończenie zawsze należy ćwiczenie krótko podsumować. W tym przypadku wystarczy, jeśli jakieś chętne dziecko opowie nam o swoich upodobaniach zgodnie z i konkursy czyli chwila prawdy i test pracy nauczyciela Jeśli chcemy sprawdzić wiedzę naszych uczniów i poziom opanowania przez nich materiału, zorganizujmy Quiz. Aby był atrakcyjny, należy przygotować różne punktowane konkurencje - znajomość słownictwa, wykonywanie poleceń, śpiewanie piosenek, recytowanie wierszyków. Dla dzieci jest to przyjemna i motywująca forma sprawdzianu, co więcej, nam samym daje jasny obraz efektywności naszej własnej pracy (przekonamy się, jak skuteczne są stosowane przez nas metody, jak skutecznym jesteśmy nauczycielem ), a dodatkowym walorem jest to, że uczy współdziałania w grupie, zasady „ fair play” itp. Quiz organizujemy kilka razy w roku, na podsumowanie większej partii materiału. Dzieci będą oczekiwać go z niecierpliwością, spodziewają się bowiem dobrej zabawy, rywalizacji, i oczywiście nagród. Nagrodami mogą być np. naklejki, mini dyplomy itp. Uwaga! Nagrody dostają wszystkie dzieci, niezależnie od tego, które miejsce zajęła ich drużyna. Ze względu na alergie, unikamy nagród typu podzielić grupę na drużyny? Jeśli grupa jest 12 osobowa, wybieramy 3 lub 4 drużynowych, ustawiamy ich na 3 różnych rogach dywanu, każdy z nich kolejno dobiera sobie po jednej osobie z sali. Starajmy się, by w skład drużyny wchodziły dzieci o różnym poziomie wiedzy, umiejętności i sprawności. Ustalmy, że członkowie tej samej drużyny mogą się naradzać, a za każdą dobrą odpowiedź drużyna dostanie punkt (uwaga! punkty należy wizualizować układając wieże z klocków lub wrzucając klocki do koszyka). Nie wolno jednak podpowiadać drużynie przeciwnej, a za złe zachowanie, gdy nauczyciel będzie zmuszony upominać którąś z drużyn, odbierze jej punkt. Nauczyciel Jakimi cechami powinien charakteryzować się nauczyciel? Powinien być :- miły, stanowczy, konsekwentny w postępowaniu, sprawiedliwy (nie powinien nikogo wyróżniać i faworyzować ), zaangażowany w pracę, zawsze dobrze przygotowany do zajęć, przyjazny dzieciom ( ale nie "kumpelski "), elastyczny (tzn. gotowy na wprowadzenie zmian ), wykazywać się odpowiednią kulturą osobistą (prezencja- odpowiedni ubiór, fryzura, makijaż), nauczyciel powinien :- utrzymywać poprawne stosunki z pracownikami przedszkola i z rodzicami dzieci uczęszczających na zajęcia,- w razie konieczności odwołania zajęć należy z odpowiednim wyprzedzeniem poinformować o tym dyrektora przedszkola, panie w grupach, rodziców (jeśli to możliwe - należy wywiesić ogłoszenie na gazetce) i organizatora zajęć ( być może będzie możliwość zorganizowania zastępstwa) i w miarę możliwości ustalić inny termin ich odpracowania, - w razie wypadku lub innego tego typu zdarzenia nauczyciel powinien podjąć odpowiednie kroki: zadbać o bezpieczeństwo grupy, wezwać pomoc - nauczycielkę z innej grupy lub innego pracownika przedszkola ( uwaga! pod żadnym pozorem nie wolno pozostawić grupy bez opieki! należy wtedy wysłać jedno rozsądne dziecko do np. pani dyrektor lub sali obok, by poinformowało o zdarzeniu ) , o zdarzeniu poinformować należy również organizatora zajęć,- prowadzić na bieżąco tablicę informacyjną – gazetkę w przedszkolu. Prezentujemy na niej aktualnie przerabiany materiał, teksty piosenek i wierszyków, wywieszamy ważne informacje , np. o quizach, zajęciach otwartych, terminach odpracowania zajęć itp., a jeśli to możliwe, również prace plastyczne dzieci. Gazetka powinna być estetyczna, kolorowa, uzupełniana na bieżąco - jej wygląd świadczy o nas!,- dbać o porządek w sali,- pilnować czasu trwania zajęć - 30 min,- do rysowania korzystać tylko i wyłącznie z przyniesionego papieru (absolutnie nie wolno korzystać papieru przedszkolnego ),- na życzenie dyrektora przynosić obuwie zamienne,- w razie jakichkolwiek pytań, problemów, niejasności, wątpliwości itp. kontaktować się z organizatorem wymowa Wydaje się oczywistym, że skoro jesteśmy dyplomowanymi nauczycielami, powinniśmy używać poprawnego języka, nie popełniać błędów językowych, a co za tym idzie - uczyć dzieci poprawnej wymowy. Niestety doświadczenie pokazuje, że początkujący nauczyciele dość często popełniają w/w błędy , a w konsekwencji ich uczniowie źle wymawiają niektóre słówka. Zdarza się wtedy, że interweniują rodzice, a to po prostu wstyd . Jeśli więc mamy wątpliwości, korzystajmy ze słowników i zapisów hospitacji zajęć przekonałam się, że do najczęściej źle wymawianych słówek należą : sheep, ship, lion, Santa Claus, autumn, kangaroo, colours, elephant, clothes, giraffe, pear, arm , należy więc zwrócić na nie szczególną wielu świetnych pomysłów i doskonałej zabawy :-)
Na fanpage’u Head Full of Ideas na Facebooku pytałam Was ostatnio jaki wpis chcielibyście w bliskiej przyszłości przeczytać na blogu. Okazało się, że bardzo dużym zainteresowaniem cieszy się temat planów miesięcznych, które większość z nas – nauczycieli przedszkolnych musi tworzyć. Dziś podpowiadam jak można się za to zabrać i pokazuję, jak wygląda mój plan
AUTORSKI PROGRAM NAUCZANIA JĘZYKA ANGIELSKIEGO „ZABAWY Z ANGIELSKIM” Opracowanie: Małgorzata Strażewska SPIS TREŚCI: 1. ZAŁOŻENIA ORGANIZACYJNO- PROGRAMOWE Wprowadzenie Założenia programu Metryczka 2. UCZESTNICY PROCESU EDUKACYJNEGO Odbiorcy Programu Nauczyciele korzystający z programu Inni odbiorcy programu 3. OPTYMALNE WARUNKI PROCESU EDUKACYJNEGO Warunki lokalowo – organizacyjne Wyposażenie sali w środki techniczne Czas realizacji programu Liczebność grupy 4. CELE NAUCZANIA WYMAGANIA OGÓLNE CELE NAUCZANIA- WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE 4. 1 Zgodnie z założeniami programu dziecko Sprawności komunikacyjno- językowe Sprawność słuchania Sprawności praktyczne Wychowawcze 5. TREŚCI NAUCZANIA 5. 1 Materiał leksykalny Sytuacje i funkcje komunikacyjne Struktury i kategorie gramatyczne 6. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW Metody nauczania Techniki nauczania Formy pracy Materiał i środki dydaktyczne 7. SPRAWDZANIE POSTĘPÓW W NAUCE I OCENIANIE Metody sprawdzania postępów dzieci Opis umiejętności osiągniętych przez dziecko semestralnie 8. EWALUACJA PROGRAMU 1. ZAŁOŻENIA ORGANIZACYJNO- PROGRAMOWE Wprowadzenie Efektywne nauczanie języków obcych wśród dzieci w wieku przedszkolnym stało się priorytetem edukacyjnym nowoczesnych społeczeństw Europy oraz świata. W ostatnich latach, zgodnie z zaleceniami Rady Europy oraz Komisji Europejskiej – instytucji zajmujących się budowaniem wspólnej polityki językowej – wiele państw w Europie obniżyło wiek rozpoczynania obowiązkowej nauki pierwszego języka obcego. W coraz większej liczbie krajów nauka ta rozpoczyna się już w przedszkolu. Liczne badania naukowe wskazują, że tylko dzieci w wieku przedszkolnym w stanie rozwinąć pełną kompetencję w zakresie wymowy, a także używać języka obcego płynnie, bez obcego akcentu. Ponadto: -plastyczność umysłu dzieci w młodszym wieku szkolnym sprawia, że przyswajanie języka obcego staje się bardziej zbliżone do nauki języka ojczystego -dzieci w wieku przedszkolnym są w trakcie nauki języka ojczystego, zaś nauka języka obcego jest korzystna, gdyż podnosi dziecięcą świadomość językową oraz wpływa korzystnie na rozwój obu półkul mózgowych. -młodsze dzieci lepiej radzą sobie z opanowaniem systemu fonologicznego języka obcego ponieważ ich aparat mowy jest jeszcze elastyczny, prawdopodobne więc jest, że przyswoją naturalną obcojęzyczną wymowę i intonację, co z kolei wpływa bardzo pozytywnie na umiejętność rozumienia ze słuchu. -wczesny intensywny kontakt dziecka z językiem obcym wpływa pozytywnie na jego rozwój poznawczy i rozwój myślenia. MEN, wydając rozporządzenie z dnia 30 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół ( 2014, poz. 803), usankcjonowało prawnie obowiązkową naukę języka obcego dzieci korzystających z wychowania przedszkolnego. Od 2017 obowiązek nauki języka obcego obowiązuje wszystkie dzieci przedszkolne. Założenia programu Program przeznaczony jest dla dzieci w wieku przedszkolnym 5-6 lat, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z językiem angielskim. Celem programu jest umożliwienie dzieciom nawiązania komunikacji werbalnej poprzez uczestnictwo w zabawach słowno – ruchowych , zaś tematy oraz materiały do nauczania związane są zawsze z otaczającą dziecko rzeczywistością. Metryczka Tytuł: „Zabawy z angielskim” Przedmiot: język angielski Etap nauki: wychowanie przedszkolne Ilość godzin: dwa 30-minutowe spotkania w tygodniu Autor : Małgorzata Strażewska Małgorzata Strażewska wychowawca w Punkcie Przedszkolnym w Szkole Podstawowej nr 2 w Rzeszowie, absolwentka Uniwersytetu Rzeszowskiego, kierunek edukacja wczesnoszkolna. Złożony egzamin z języka angielskiego Pearson CEF B2 2. UCZESTNICY PROCESU EDUKACYJNEGO Odbiorcy Programu Program został przygotowany dla dzieci 5-6 letnich do realizacji w trakcie zajęć, prowadzonych w Punkcie Przedszkolnym w Szkole Podstawowej nr 2 w Rzeszowie . Nauczyciele korzystający z programu Z programu korzystają nauczyciele zatrudnieni w Punkcie Przedszkolnym w Szkole Podstawowej nr 2 w Rzeszowie . Osoba przygotowująca program opracowała rozkład materiału ,dobór odpowiednich materiałów , technik i metod pracy. Inni odbiorcy programu : Rodzice dzieci z grupy ,dyrekcja, nauczyciele . 3. OPTYMALNE WARUNKI PROCESU EDUKACYJNEGO Warunki lokalowo – organizacyjne Program jest realizowany w sali przedszkolnej wyposażonej w ławki i krzesła oraz w część przeznaczoną do zabaw ruchowych gdzie jest możliwość ekspozycji prac dzieci, miejsce na zabawę i taniec przy muzyce . Wyposażenie sali w środki techniczne Sala przedszkolna wyposażona jest w środki techniczne takie jak: sprzęt multimedialny, nożyczki, papier, klej, ołówki, kredki oraz odpowiednie miejsce do zabawy . Czas realizacji programu Program przewidziany jest na dwa spotkania w tygodniu. Długość poszczególnych zajęć wynosi 30 minut . Liczebność grupy Liczba dzieci uczestnicząca w zajęciach dostosowana będzie do liczebności dzieci przybyłych . 4. CELE NAUCZANIA WYMAGANIA OGÓLNE Aby nauka języka angielskiego na tym etapie edukacyjnym była efektywna, powinna być zintegrowana z programem realizowanym w przedszkolu. Program „Zabawy z angielskim” powstał z myślą o dzieciach w wieku przedszkolnym i zgodny jest z podstawa programową wychowania przedszkolnego. Uwzględniając aktualne i przyszłe potrzeby językowe i wychowawcze dziecka pięcioletniego i sześcioletniego program wyróżnia takie cele jak: – Kształcenie podstawowych kompetencji komunikacyjnych (uczenie się struktur, konstrukcji zdaniowych); – Umożliwienie dzieciom osłuchanie się z językiem obcym w różnych sytuacjach życia codziennego poprzez kierowanie do dzieci bardzo prostych poleceń w języku obcym nowożytnym w toku różnych zajęć i zabaw; – Tworzenie sytuacji doskonalących pamięć ; – Budzenie zaciekawienia językiem angielskim poprzez osłuchanie dzieci z tym językiem; – Pogłębianie wiedzy o otaczającym świecie poprzez zainteresowanie kulturą i obyczajami krajów anglojęzycznych; – Rozwijanie postawy akceptacji, tolerancji wobec innych kultur; – Rozwijanie sylwetki społecznej dziecka, uczucia przyjaźni i tolerancji w trakcie gier, zabaw i pracy w grupach; – Tworzenie warunków umożliwiających dzieciom swobodny rozwój, zabawę i odpoczynek w poczuciu bezpieczeństwa. CELE NAUCZANIA- WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE Podstawa programowa wyraźnie określa jakie sfery powinniśmy wspierać u dzieci uczących się języka obcego na etapie przedszkolnym. Zgodnie z jej założeniami, rozpoczynając już od etapu przedszkolnego, dziecko powinno przyswajać język w sposób naturalny. Nauka języka obcego wśród dzieci najmłodszych powinna odbywać się poprzez zabawy muzyczne, ruchowe czy teatralne; dziecko powinno rozumieć i reagować na proste polecenia; śpiewać piosenki i recytować wierszyki, a także rozumieć sens krótkich historyjek i opowiadań. 4. 1 Zgodnie z założeniami programu dziecko :– będzie potrafiło przedstawić się w języku angielskim, – będzie brało udział w zabawach muzyczno- ruchowych, – będzie reagować ruchem i gestem na proste zwroty kierowane w języku angielskim – będzie znało słówka z wybranego zakresu tematycznego, – nabędzie sprawności w rozumieniu , słuchaniu języka obcego a co za tym idzie w dalszej kolejności w mówieniu w tym języku. Sprawności komunikacyjno- językowe– rozumienie podstawowych poleceń w języku angielskim, – recytowanie tekstów piosenek i rymowanek, – inscenizowanie ruchem treści piosenek i rymowanek, – poznawanie podstawowego słownictwa, – odgrywanie krótkich scenek sytuacyjnych, – odpowiadanie krótkimi wyrazami i zdaniami na proste pytania kierowane w języku angielskim, – osłuchanie się z brzmieniem języka, Sprawność słuchania – reagowanie na proste polecenia kierowane w języku angielskim, – uwrażliwienie na język angielski, – rozpoznawanie poznanych słów, wierszyków i piosenek, – rozumienie treści krótkich nagrań scenek sytuacyjnych i dialogów, Sprawności praktyczne – kształcenie umiejętności koncentracji, – kształcenie spostrzegawczości, – kształcenie koordynacji wzrokowo- ruchowej, – rozwój umiejętności językowych, – rozbudzanie zainteresowań językiem obcym nowożytnym, Wychowawcze : – rozwijanie motywacji do nauki języka angielskiego, – wprowadzanie miłej i przyjaznej atmosfery podczas zajęć, – rozbudzanie poczucia przynależności do grupy przedszkolnej. 5. TREŚCI NAUCZANIA Nowa podstawa programowa wychowania przedszkolnego nie precyzuje zakresu wiedzy i umiejętności językowych, jakie dzieci powinny opanować przed rozpoczęciem nauki języka obcego w szkole. Nacisk położony jest natomiast na „rozbudzanie ich świadomości językowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języków obcych w dalszych etapach edukacyjnych”. Przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym powinno być włączone w różne działania realizowane w ramach programu wychowania przedszkolnego i powinno odbywać się przede wszystkim w formie zabawy. 5. 1 Materiał leksykalny: – Witamy się i przedstawiamy po angielsku. Hello!, Good morning, Hi!, I am……., What’s your name?, How are you?, I’m fine, thank you. Goodbye. – Części ciała head, shoulders, eyes, ears, nose, mouth, knees – Kolory yellow, red, blue, green, pink, black, white, orange – Liczby 1-10 – Rodzina mummy, daddy, sister, brother, grandpa, grandma, me – Emocje sad, happy, angry, hungry – Zabawki doll, ball, car, train, blocks, car, teddy bear – Owoce apple, pear, plum, banana, orange, grapes, – Warzywa carrot, onion, bean, pepper, tomato, potato – Zwierzęta zamieszkujące farmę pig, duck, horse, cat, dog, rabbit, chicken, cow, rooster – W Zoo lion, monkey; giraffe, hippo, zebra, snake – Pojazdy car, bus, train, bike, plane, ship – Pomieszczenia w domu kitchen, living room, bedroom, bathroom, – Przedmioty szkolne pen, pencil, pencil-case, book, ruler, rubber, board – Pory roku spring, summer, autumn, winter – Nazwy potraw cake, french fries, ham, bread, butter, chocolate, tea, coffee, juice – Ubrania dress, skirt, shirt, shoes, t-shirt, pants, – Kształy circle, triangle, square, star – Kosmos space, alian, rocket, sun, star, moon – Boże Narodzenie, Wielkanoc. Christmas tree, presents, balls, snowman, candles, star, sweets, Santa Claus Easter Bunny, Easter eggs, Easter basket – Dzień mamy Mother’s day, gift, flower, heart – Pod wodą shark, fish, snail, octopus – Wakacje mountain, lake, sea, forest – Ćwiczenia ruchowe TPR- wydawanie poleceń i reagowanie na nie. Touch your…… Open your ….. Jump …… Point to……. Close your …… Count to ….. Draw… Say……… Turn ………. Sytuacje i funkcje komunikacyjne Nauczane zwroty i funkcje komunikacyjne obejmują głównie słówka z obszarów. – witanie się; hello ,good morning, see you, good bye – przedstawianie siebie i innych; I am…. – wyrażanie swoich upodobań i zainteresowań- I like it – przedstawianie swoich umiejętności- I can jump – opisywanie wyglądu i cech osób- nice, big, small – przedstawianie swojej rodziny- mam ,dad – opisywanie cech przedmiotów (wielkość, kolor, kształt) It’s big , it’s small – określanie posiadania i przynależności – I have a doll – nazywanie i opisywanie zabawek, przyborów szkolnych: red car – nazywanie i opisywanie zwierząt- It’s a cat. – nazywanie produktów żywnościowych i posiłków – I like – opisywanie codziennych czynności- I can run – nazywanie pomieszczeń w domu : Let’s go to the kitchen – opisywanie położenia sprzętów w pomieszczeniach; It’s on the table – opisywanie pogody; It’s windy – nazywanie ubioru; socks, skirt, dress – nazywanie instytucji i środków transportu; train ,car, bus – nazywanie i opisywanie świąt i zwyczajów; składanie życzeń świątecznych okolicznościowych Happy Easter., Merry Christmas. – Wykonywanie i wydawanie prostych poleceń : Come and look! Struktury i kategorie gramatyczne – Czasowniki: be – have got – can – Tryb rozkazujący – czas Present Simple – czynności codzienne – czas Present Continuous – Rzeczowniki: nazwy własne – Liczba pojedyncza – Liczba mnoga regularna – Przymiotniki: kolory, wiek, rozmiar – przymiotnik dzierżawczy: my, your (his, her) – Liczebniki: 1-10 – Zaimki: – osobowe: I, you, she, he, it, we, they – wskazujące: this, that – pytajne: what, who, where, when, how – Przyimki: in, on, under 6. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW Ze względu na ograniczoną koncentrację oraz dużą potrzebę ruchu, dzieci w wieku przedszkolnym uczą się inaczej niż starsze . Organizując proces nauczania języka obcego warto wybierać te działania, które zainteresują je całościowo poprzez taniec, podskoki, interakcję z rówieśnikiem. Szczególnie ważną motywację dla dziecka stanowią materiały dydaktyczne stosowane przez nauczyciela. Zastosowane działania i środki powinny zatem charakteryzować się atrakcyjnością i różnorodnością, wielokrotnością powtórzeń, odwoływać się do tego, co dziecku bliskie, zaspakajać naturalną ciekawość i potrzebę bezpieczeństwa, dawać możliwość bycia zauważonym. METODY NAUCZANIA Metoda komunikacyjna (Communicative approach) Głównym celem jest stwarzanie sytuacji zachęcających do komunikowania się w języku obcym. Materiał nauczania prezentowany będzie w odniesieniu do sytuacji, wspomagając rozumienie pomocami wizualnymi. Celem nauki jest skuteczne porozumiewanie się. Techniki wykorzystywane w tej metodzie to: odgrywanie ról, dialogi, gry, zabawy i zgadywanki. Dziecko uczy się wyrazów i zwrotów, służące do porozumiewania się w języku obcym . Metoda naturalna (Natural method) Podczas realizacji tej metody nauczyciel komunikuje się z dziećmi w języku obcym wspomagając rozumienie gestem, mimiką, realiami, powtarzając swą wypowiedź w różny sposób, opisując czynności swoje i uczniów w sposób przypominający komunikowanie się w języku ojczystym rodziców czy opiekunów z dzieckiem, które jeszcze nie mówi. Najważniejszym celem jest w tej metodzie rozumienie ze słuchu. Techniki wykorzystywane w ramach tej metody to opisywanie osób i rzeczy, opowiadanie historyjek, rozmowa, gry i zabawy, rozwiązywanie problemów. Metoda audiolingwalna (audio-lingual method) Celem tej metody jest opanowanie słuchania i mówienia w języku obcym przez wyrobienie nawyków językowych. Odbywa się to w sposób mechaniczny w drodze wielokrotnego powtarzania. Nie zachęcamy je do samodzielnego tworzenia wypowiedzi. W celu uniknięcia błędów językowych powtarzają jedynie pamięciowo wyuczone wypowiedzi. Dzieci ćwiczą poprzez śpiewanie piosenek, uczenie się rymowanek i odgrywanie scenek. Total Physical Response Wydając polecenie po raz pierwszy należy modelować oczekiwane zachowanie. Proste polecenia są powtarzane będą tak długo, aż dzieci zapamiętają, w jaki sposób mają na nie reagować. W kolejnym etapie nauczyciel wydaje te same polecenia w odmiennej kolejności. W metodzie tej wymagamy powtarzania poleceń. TECHNIKI NAUCZANIA Odpowiedni dobór techniki jest gwarancją właściwego przebiegu nauczania. Większość zaplanowanych do realizacji technik jest znana nauczycielom języka jak i nauczycielom wychowania przedszkolnego i może ulegać niemalże nieograniczonym modyfikacjom. Szerzej zostaną omówione jedynie te, które będą wyróżnikiem tego właśnie programu. Gry i zabawy językowe– nauka poprzez zabawę – Bingo obrazkowe- Jest to gra z użyciem 9 ilustracji, takich samych dla każdego dziecka. Nauczyciel wymienia kolejno przedmioty znajdujące się na ilustracji, zaś dziecko odwraca właściwy kartonik. W chwili, gdy dziecko odwróci 3 obrazki znajdujące się w rzędzie pionowym, poziomym lub po skosie, woła głośno: BINGO! – Domino obrazkowe- Zabawy prawda- fałsz: true/false, yes/no Nauczyciel prawidłowo lub błędnie nazywa wskazywane przedmioty. Dzieci oceniają poprawność wypowiedzi używając słów yes/no, true/false. – Zapamiętywanie kolejności przedmiotów – Odgadywanie nazwy ukrytego obrazka – Rozpoznawanie przedmiotów ukrytych w woreczku – Głuchy telefon – Zgadnij o czym myślę Nauczyciel opisuje za pomocą znanych grupie słów oraz gestów wybrany przedmiot, dzieci odgadują, o której rzeczy rzecz mowa – „What’s missing” Nauczyciel przygotowuje kartoniki przedstawiające wprowadzane słownictwo. Dziecko zamyka oczy, natomiast nauczyciel chowa jeden z obrazków. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, którego obrazka brakuje. – Odd man out Nauczyciel prezentuje trzy przedmioty lub rysunki, z których dwa należą do tej samej kategorii, a trzeci do innej. Dzieci oceniają, który z nich nie pasuje do reszty. – Simon says Nauczyciel wydaje polecenia znane z wcześniejszej nauki. Dzieci wykonują je tylko wtedy, gdy są poprzedzone zwrotem Simon says. – Zabawa w kolory z użyciem piłki Nauczyciel ustala z dziećmi, jaki kolor uniemożliwia złapanie piłki. Prowadzący (może być nim także dziecka) wypowiada nazwę koloru, a dziecko łapie piłkę, o ile nie jest to zakazany kolor i powtarza jego nazwę. – Zamiana miejsca Dzieci otrzymują obrazki i siadają w kole. Nauczyciel wypowiada dwa wybrane słowa, a dzieci, którym zostały one przypisane, zamieniają się miejscami. – Gra w karty. Dzieci otrzymują po kilka kart z wymieszanego zestawu par kart obrazkowych. Jedna karta nie ma pary. Uczestnicy gry starają się zebrać jak najwięcej par, ciągnąc od siebie po kolei po jednej karcie i nie pozostać z kartą bez pary (zasada gry w ,, Piotrusia”). Jeżeli gracz zdobędzie kartę do pary zatrzymuje ją po uprzednim podaniu nazwy przedmiotu przedstawionego na obrazku. Nauka poprzez piosenkę i rymowankę Techniki te pomagają doskonalić pamięć mechaniczną i pozwalają na wprowadzenie struktury gramatycznej i słownictwa przewidzianego na dane zajęcia. Piosenki i rymowanki są bardzo atrakcyjną formą dla wszystkich dzieci i przyczyniają się do zapamiętywania całych zwrotów, które później posłużą w procesie komunikacji oraz będą bazą do ćwiczeń dramowych. Towarzyszy im zazwyczaj ruch, który ułatwia zrozumienie i zapamiętanie. Nauka poprzez działanie Na każdych zajęciach dzieci wykonują czynności organizacyjne, prace zaplanowane jako utrwalające i systematyzujące poznany materiał, pracują w grupach. Każda aktywność, taka jak wycinanie, malowanie, klejenie, lepienie czy kolorowanie pod dyktando lub według inwencji dziecka, odgrywanie ról, zabawy kukiełkami i prace projektowe, stwarza idealną sytuację do wprowadzenia i stosowania Social language i Classroom Language. Pojawia się bowiem autentyczna potrzeba i uzasadnienie użycia języka. Oprócz walorów dydaktycznych opisywana technika ma również aspekt wychowawczy. Wdraża zasady współdziałania, pomagania sobie wzajemnie, wykazywania troski o innych, przez co pomaga w realizacji celów kształcenia ogólnego, jakim jest kształcenie poprawnych kontaktów z rówieśnikami. FORMY PRACY Formy pracy stosowane na zajęciach języka angielskiego w grupie pięciolatków i sześciolatków nie różnią się znacząco od wprowadzanych przez nauczyciela wychowania przedszkolnego. Zakładamy, że dziecko z grupie zerowej postrzega zajęcia angielskiego jako urozmaicenie dnia spędzanego w przedszkolu. Stąd też na początkowym etapie nauki wprowadzamy: – wypowiedzi chóralne, – wypowiedzi indywidualne – zabawę indywidualną. – pracę w zespole MATERIAŁY I ŚRODKI DYDAKTYCZNE Niniejszy program realizowany będzie bez zastosowania podręcznika. Środki dydaktyczne wspomagające realizację programu: – kartoniki obrazkowe– flashcards: – domina obrazkowe – plansze do binga obrazkowego – piłki – historyjki obrazkowe – karty pracy przygotowane przez nauczyciela – materiały audio- wizualne – gry planszowe – instrumenty muzyczne 7. SPRAWDZANIE POSTĘPÓW W NAUCE I OCENIANIE Metody sprawdzania postępów dzieci W celu stwierdzenia postępów dziecka w nauce języka obcego oraz systematycznej kontroli zachowań językowych werbalnych i niewerbalnych dziecka. należy systematycznie monitorować postępy dziecka .Kontrola i ocena postępów edukacyjnych dziecka wskazywać będzie zarówno nauczycielowi oraz dziecku co zrobiło dobrze i ile potrafi ,co się nauczyło. Podczas zajęć dzieci w przedszkolu nagradzane będą systematycznie pochwałą na forum grupy, stempelkami czy naklejkami. Wyniki monitorowania będą przedstawiane zarówno w formie ustnej jak i w formie pisemnej dwa razy w roku. Opis umiejętności osiągniętych przez dziecko semestralnie . Umiejętność dziecka Stopień opanowanie trudności Bardzo dobrze dobrze słabo Bardzo słabo Rozumie polecenia nauczyciela Rozumie wypowiedzi kolegów Umie posługiwać się liczebnikami głównymi od 1- 10 Bierze aktywny udział w zajęciach Śpiewa piosenki i recytuje rymowanki Uczestniczy w pracach językowo- plastycznych 8. EWALUACJA PROGRAMU – Widoczne dokonania edukacyjne – osiągnięcia sukcesy i porażki. – Obserwacja postępów dzieci na zajęciach. Umiejętności skupiania uwagi, zapamiętywania, wykonywania poleceń na określony temat, a także współdziałania w zespołach. – Analiza prac dziecięcych ,nie tylko plastycznych . – Wywiad z rodzicami dzieci na temat zdobytej wiedzy
Wymagania edukacyjne z języka angielskiego w klasach Technikum i Branżowej Szkole II stopnia I. Zasady ogólne . II. Sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych. III. Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych. Zasady ogólne. 1.Home Wychowanie przedszkolne Język angielski Jak efektywnie nauczać j. angielskiego w przedszkolu? Poznaj nasz sposób na przyjazne wprowadzanie przedszkolaka w świat nowych słówek i znaczeń – czteropoziomowy pakiet do nauki angielskiego I love Boo oraz skorelowany z bestsellerowym cyklem dla przedszkoli Kolorowy start – Start with Fluffy. ZOBACZ CYKLE ZOBACZ E-KONFERENCJE KUP W KSIĘGARNI EDUKACYJNEJ Wybierz pakiet I Love Boo to czteropoziomowy kurs języka angielskiego dla dzieci w wieku przedszkolnym . Opowiada o przygodach dwojga elfów, którym towarzyszy Boo – główny bohater pakietu. Bogato obudowany pakiet pozwala łączyć naukę języka angielskiego z doskonałą zabawą! I LOVE BOO E-konferencje dot. języka angielskiego w przedszkolu Język angielski w przedszkolu E-konferencja Ekspertdr Małgorzata Szulc-Kurpaska Multisensoryczna nauka języka angielskiego Zajęcia pokazowe Ekspert Ewa Wodzicka-Dondziłło Wykorzystanie materiałów dydaktycznych E-konferencja Ekspert dr Agnieszka Szplit Język angielski w edukacji przedszkolnej E-konferencja Ekspert dr Beata Szurowska PIOSENKI W JĘZYKU ANGIELSKIM POZIOM A - CD1 POZIOM A - CD2 POZIOM A+ - CD1 POZIOM A+ - CD2Platforma edukacyjna ułatwiająca codzienną naukę oraz kontakt nauczyciela z uczniami. 60 000 materiałów edukacyjnych, generator sprawdzianów, prace domowe. Załóż darmowe konto. W Klubie Nauczyciela Uczę.pl znajdziesz scenariusze lekcji, sprawdziany, karty pracy, plany wynikowe i inne materiały zgodne z nową podstawą programową MEN.English Play Box. Część 1 Playbook z płytą CD-Audio „English Play Box. Playbook” część 1 to Książeczka Ucznia z ćwiczeniami na perforowanych kartach pracy, przeznaczona do nauki języka angielskiego w grupach przedszkolnych trzy- lub czterolatków. Dzięki niej dzieci uczą się języka w sposób naturalny, przez zabawę. Zaciekawia dzieci dzięki znanym i lubianym ćwiczeniom: łamigłówkom, wypychankom czy zadaniom z naklejkami. Pomaga kształcić umiejętności językowe dzięki ćwiczeniom o zróżnicowanym poziomie trudności. Zawiera ćwiczenia, które można wykonywać zarówno w przedszkolu, jak w i domu dzięki szczegółowym poleceniom w języku polskim. przejdź do sklepu English Play Box. Część 2 Playbook z płytą CD-Audio „English Play Box. Playbook” część 2, to Książeczka Ucznia z ćwiczeniami na perforowanych kartach pracy, przeznaczona do nauki języka angielskiego w grupach przedszkolnych cztero-, pięcio- lub sześciolatków. Dzięki niej dzieci uczą się języka w sposób naturalny, przez zabawę. Zaciekawia dzieci dzięki znanym i lubianym ćwiczeniom: łamigłówkom, wypychankom, wycinankom czy zadaniom z naklejkami. Pomaga kształcić umiejętności językowe dzięki ćwiczeniom o zróżnicowanym poziomie trudności. Zawiera ćwiczenia, które można wykonywać zarówno w przedszkolu, jak w i domu dzięki szczegółowym poleceniom w języku polskim. przejdź do sklepu English Play Box. Część 3 Playbook z płytą CD-Audio „English Play Box. Playbook” część 3, to Książeczka Ucznia z ćwiczeniami na perforowanych kartach pracy, przeznaczona do nauki języka angielskiego w grupach przedszkolnych pięcio- lub sześciolatków. Dzięki niej dzieci uczą się języka w sposób naturalny, przez zabawę. Zaciekawia dzieci dzięki znanym i lubianym ćwiczeniom: łamigłówkom, wypychankom, wycinankom czy zadaniom z naklejkami. Pomaga kształcić umiejętności językowe dzięki ćwiczeniom o zróżnicowanym poziomie trudności. Zawiera ćwiczenia, które można wykonywać zarówno w przedszkolu, jak w i domu dzięki szczegółowym poleceniom w języku polskim. przejdź do sklepu English Play Box. Część 1 Książka Nauczyciela. 2 CD Autorzy: Rebecca Adlard, Joanna Rokita-Jaśków, Aleksandra Raźniak „English Play Box. Teacher’s Book” część 1 to poradnik dla nauczyciela języka angielskiego w przedszkolu. Publikacja zawiera rozkład materiału, szczegółowe konspekty lekcji, opisy gier i rytuałów oraz dodatkowe materiały na płycie. Do publikacji dołączono 2 płyty CD oraz plakat. - Ułatwia przygotowanie do zajęć dzięki szczegółowym scenariuszom lekcji. - Pozwala oszczędzić czas dzięki zebraniu na jednej płycie wszystkich piosenek, rymowanek, historyjek i wybranego słownictwa używanego na zajęciach. - Umożliwia indywidualizację nauczania dzięki dodatkowym ćwiczeniom do wydruku. English Play Box. Część 2 Książka Nauczyciela. 2 CD Autorzy: Rebecca Adlard, Joanna Rokita-Jaśków, Aleksandra Raźniak „English Play Box. Teacher’s Book” część 2 to poradnik dla nauczyciela języka angielskiego w przedszkolu. Publikacja zawiera rozkład materiału, szczegółowe konspekty lekcji, opisy gier i rytuałów oraz dodatkowe materiały na płycie. Do publikacji dołączono 2 płyty CD oraz plakat. Ułatwia przygotowanie do zajęć dzięki szczegółowym scenariuszom lekcji. Pozwala oszczędzić czas dzięki zebraniu na jednej płycie wszystkich piosenek, rymowanek, historyjek i wybranego słownictwa używanego na zajęciach. Umożliwia indywidualizację nauczania dzięki dodatkowym ćwiczeniom do wydruku. English Play Box. Część 3 Książka Nauczyciela. 2 CD Autorzy: Rebecca Adlard, Joanna Rokita-Jaśków „English Play Box. Teacher’s Book” część 3 to poradnik dla nauczyciela języka angielskiego w przedszkolu. Publikacja zawiera rozkład materiału, szczegółowe konspekty lekcji, opisy gier i rytuałów oraz dodatkowe materiały na płycie. Do publikacji dołączono 2 płyty CD oraz plakat. - Ułatwia przygotowanie do zajęć dzięki szczegółowym scenariuszom lekcji. - Pozwala oszczędzić czas dzięki zebraniu na jednej płycie wszystkich piosenek, rymowanek, historyjek i wybranego słownictwa używanego na zajęciach. - Umożliwia indywidualizację nauczania dzięki dodatkowym ćwiczeniom do wydruku. English Play Box. Część 2 Zestaw Nauczyciela Magiczne pudełko „English Play Box 2” zawiera dodatkowe materiały, takie jak: karty obrazkowe (Flashcards), karty z historyjkami (Story cards) oraz planszę do gier. - Zwiększa swobodę w pracy z dziećmi dzięki różnorodnym materiałom. - Pobudza naturalną ciekawość dzieci za pomocą atrakcyjnych ilustracji. - Ułatwia powtarzanie treści językowych za pomocą kart z historyjkami. English Play Box. Część 3 Zestaw Nauczyciela Magiczne pudełko „English Play Box 3” zawiera dodatkowe materiały, takie jak: karty obrazkowe (Flashcards), karty z historyjkami (Story cards), płytę z filmami wykorzystującymi metodę TPR oraz planszę do gier. Zwiększa swobodę w pracy z dziećmi dzięki różnorodnym materiałom. Pobudza naturalną ciekawość dzieci za pomocą atrakcyjnych ilustracji. Ułatwia powtarzanie treści językowych za pomocą kart z historyjkami.
ROZKŁAD MATERIAŁU. TEMAT LEKCJI TEMATYKA / SŁOWNICTWO GRAMATYKA FUNKCJE JĘZYKOWE UMIEJĘTNOŚCI JĘZYKOWE WG NOWEJ PODSTAWY PROGRAMOWEJ MATERIAŁY. Welcome to school – lekcja organizacyjna Lekcja bez podręcznika / zeszytu ćwiczeń Głównym celem lekcji jest ustalenie zasad pracy na zajęciach, zapoznanie uczniów z systemem
Wiedza Rozwój Zabawa Tag Archives: rozkład materiału w przedszkolu
Metody aktywizujące, które możemy wykorzystać na zajęciach rozwijających kreatywność i pasje naszych uczniów to np.: - burza mózgów (i burza mózgów 635) - metoda stacji dydaktycznych. - escape room. - gry dydaktyczne i zabawy grupowe. - drama i pantomima.Czy są wśród nas kierowcy samochodu, motoru, traktora, autobusu? Pozwólcie, że siądziemy dziś wszyscy za sterami szkolnej rzeczywistości i, za pomocą terminologii przepisów drogowych, opowiemy sobie o tym, jak poruszać się po ścieżkach dokumentów szkolnych. Panie i Panowie – podstawa programowa, program nauczania i rozkład materiału w nowej odsłonie! Cofnijmy się myślami do dnia, kiedy w naszej głowie powstał pomysł zrobienia prawa jazdy. Pewnie towarzyszyło temu podekscytowanie, wielka niewiadoma, ale też obietnica wolności, którą zapewni nam możliwość siadania za kierownicą własnego auta. Potem pojawiła się rzeczywistość – trzeba zrobić kurs, poznać przepisy ruchu drogowego, zdać egzamin. Nikt się nie buntował, tylko łapał do ręki kodeks drogowy i dziarsko ćwiczył swoje umiejętności z instruktorem, a po zdanym egzaminie radośnie planował pierwszą podróż z mapą (GPSem?) w ręku. Jadąc następnie na pierwszą wycieczkę ani myślał o pominięciu któregoś ze skrupulatnie zaplanowanych punktów. Brzmi znajomo? Mam nadzieję, bo dziś chciałabym zachęcić Was do „oddemonizowania” dokumentów szkolnych właśnie z perspektywy kierowcy kochającego podróże za kółkiem. Kierowcy, który jest odpowiedzialny i traktuje swoje umiejętności poważnie, dziękując jednocześnie za wolność, jaką daje samodzielne przemieszczanie się po drogach. Aby była jasność – absolutnie nie popieram niepotrzebnej biurokracji, zawracania głowy niepotrzebnymi dokumentami, które potęgują niczym nieusprawiedliwione, dodatkowe angażowanie naszej nauczycielskiej energii. Ale… POLECAMY Aby dobrze poruszać się po drodze w roli kierowcy: Musisz poznać kodeks drogowy i mieć go „w jednym paluszku”. Musisz przejść kurs prawa jazdy i nauczyć się JAK jeździć, jakich technik używać, co wolno, a czego nie wolno. Musisz, wyruszając w podróż, mieć jakiś plan, poruszać się po mapie, albo chociaż wiedzieć dokąd zmierzasz. ↓ Czyli, będąc nauczycielem, który chce odpowiedzialnie zasiąść za edu-sterami: Poznaj podstawę programową – nasz kodeks drogowy. Zrób prawo jazdy, czyli rozpisz sobie program nauczania. Kieruj się rozkładem materiału, aby dotrzeć tam, gdzie zaplanujesz! Oswajamy demony, czyli nie takie dokumenty szkolne straszne… Uwaga! Kolejność nieprzypadkowa! Przytaczane przykłady oraz odnośniki będą dotyczyły dokumentów opracowywanych w szkole dla języka angielskiego. PODSTAWA PROGRAMOWA, czyli dlaczego kodeks drogowy jest ważny? Podstawa programowa – to dokument mający prawnie formę rozporządzenia do ustawy o systemie oświaty. Określa co każdy uczeń powinien wiedzieć i umieć na zakończenie każdego etapu edukacyjnego z danego przedmiotu. Tutaj znajdziecie obowiązującą obecnie podstawę programową dla różnych etapów edukacyjnych: Jak zbudowana jest podstawa programowa i co można w niej znaleźć: Wstęp – preambuła. Cele kształcenia – wymagania ogólne. Treści nauczania – wymagania szczegółowe. Warunki i sposób realizacji. W preambule PP czytamy o ogólnych wytycznych dotyczących jej realizacji. Znajdziemy tam szerokie sformułowania typu: Zadania przedszkola… Zadaniem szkoły jest… Kształcenie ogólne w szkole podstawowej ma na celu… Szkoła ma stwarzać uczniom warunki do… Szkoła oraz poszczególni nauczyciele podejmują działania mające na celu… Kształcenie ogólne w szkole ponadpodstawowej tworzy programowo spójną całość i stanowi fundament wykształcenia… Do najważniejszych umiejętności zdobywanych przez ucznia w trakcie kształcenia ogólnego w liceum ogólnokształcącym i technikum należą… Są też odniesienia do poszczególnych przedmiotów – jeśli chodzi o języki obce nowożytne, określono je w następujący sposób: Warianty podstawy programowej – dla języków oznacza to wszystkim znane znaczki: np. (pierwszy etap edukacyjny, język obcy nauczany jako pierwszy), (drugi etap edukacyjny, język obcy nauczany jako pierwszy), (drugi etap edukacyjny, język obcy nauczany jako drugi), czy (drugi etap edukacyjny, język obcy nauczany jako drugi w oddziałach dwujęzycznych). Poziomy biegłości w zakresie poszczególnych umiejętności językowych określonych w Europejskim Systemie Opisu Kształcenia Językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie (ESOKJ) – A1–C2 dla poszczególnych etapów edukacyjnych. W wymaganiach ogólnych dotyczących celów kształcenia określono zakres umiejętności językowych, czyli: Znajomość środków językowych. Rozumienie wypowiedzi. Tworzenie wypowiedzi. Reagowanie na wypowiedzi. Przetwarzanie wypowiedzi. W wymaganiach szczegółowych dotyczących treści nauczania znajdziemy: 14 punktów z wyszczególnionymi wymaganiami dotyczącymi danej treści. Przykłady: I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów: człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania); miejsce zamieszkania; (…) (wyliczenie tzw. tematów katalogowych – jest ich 14) IV. Uczeń tworzy proste, spójne i logiczne, w miarę płynne wypowiedzi ustne: opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska; opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości; (…) (tutaj to z kolei 11 wymagań) Warto zwrócić uwagę na język gradacji wymagań szczegółowych: Na etapie szkoły podstawowej są to określenia typu: Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych, Uczeń rozumie proste wypowiedzi, Uczeń tworzy krótkie, proste wypowiedzi, Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach, Uczeń przetwarza prosty tekst, Uczeń posiada: podstawową wiedzę o… W szkole średniej mamy: Uczeń posługuje się dość bogatym zasobem środków językowych (zakres podstawowy), Uczeń posługuje się bogatym zasobem środków językowych (zakres rozszerzony), Uczeń rozumie wypowiedzi ustne o umiarkowanym stopniu złożoności (zakres podstawowy) oraz Uczeń rozumie różnorodne złożone wypowiedzi (zakres rozszerzony). PODSTAWA PROGRAMOWA – podsumowanie Po pierwsze – zapoznaj się z nią! Jest to akt normatywny, rozporządzenie – podstawa programowa nie jest planem pracy, jest tylko zbiorem wytycznych, podstawą, FUNDAMENTEM do napisania programu nauczania. Określa treści nauczania i umiejętności, jakie uczniowie mają nabyć na poszczególnych etapach edukacyjnych, czyli mówi CZEGO uczyć. Wszystkie wytyczne, treści zadań i zakres materiału do egzaminów państwowych oparte są na treściach nauczania zawartych w podstawie programowej obowiązującej na danym etapie edukacyjnym, a nie na programach nauczania, czy treściach z podręczników tworzonych przez wydawnictwa. Arkusze egzaminacyjne zawsze przechodzą przez gęste sito oczu ekspertów ministerialnych i muszą być przez nich zatwierdzone. PROGRAM NAUCZANIA, czyli zrób spersonalizowany kurs prawa jazdy Fundamentem stworzenia dobrego programu nauczania jest tylko i wyłącznie podstawa programowa – nasz kodeks ruchu w edukacji. „Różnice pomiędzy podstawą programową a programem nauczania tkwią w funkcjach poszczególnych części tychże dokumentów. Podstawa programowa to akt normatywny do implementacji, czyli przełożenia na język praktyki przy pomocy stosownego narzędzia jakim jest program. Program nauczania to naukowy i praktyczny opis konkretnych działań, które prowadzą do postępów w rozwoju uczniów. Aby postęp był udziałem dzieci, program realizujemy w praktyce.”1 Program nauczania to praktyka – nasz kurs prawa jazdy. Kurs musi być nasz, nie możemy go wybrać, nie znając szczegółów, nie wiedząc, jak wygląda, nie analizując jego założeń. Dlaczego więc tak wielu nauczycieli bezrefleksyjnie wybiera gotowe programy nauczania zaproponowane przez wydawnictwa?? Wiem, to wygoda na miarę złota, ale… czasami gotowe programy to zawartość podręcznika, a co za tym idzie – DODATKOWE treści (niekoniecznie te z podstawy programowej). Nie mam nic przeciwko „gotowcom” – sama ich używam (są tworzone przez ekspertów, którzy często „zjedli zęby” na praktyce), ale pamiętajmy – mamy prawo je modyfikować! Jak to zrobić? Po pierwsze przeczytaj podstawę programową, po drugie przeanalizuj gotowy program nauczania i wprowadź niezbędne modyfikacje (np. zaznacz lub wykreśl niepotrzebne treści – możesz je zawsze wykorzystać, gdy zostanie ci na to czas… ale takie rzeczy zdarzają się tylko „za górami, za lasami”). Jak piszą Oktawia Gorzeńska i Ewa Radanowicz w swojej publikacji „Zmiany, innowacje, eksperymenty”: „Nauczyciel w zakresie programu nauczania ma do wyboru trzy drogi: wybór gotowego programu, modyfikację wybranego programu nauczania, opracowanie programu autorskiego. Niezależnie od wybranej drogi pierwszym krokiem ku zmianie, który powinien być obowiązkowy nie tylko dla nauczyciela innowatora, jest dokładne zapoznanie się z podstawą programową, by nie ulec pokusie sztywnego realizowania podręczników i gotowych programów przygotowanych przez wydawnictwa.”2 Zatem, każdy nauczyciel może obecnie skonstruować własny program nauczania. Wszystkie sprawy związane z jego zawartością i dopuszczeniem do użytku szkolnego reguluje rozporządzenie MEN z dnia 8 czerwca 2009 roku w sprawie dopuszczania do użytku programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz. U. z 2009 r. nr 89 „Program nauczania winien uwzględniać potrzeby i możliwości uczniów, dla których jest przeznaczony, misję szkoły oraz przyjętą w szkole filozofię nauczania i wychowania. Ponieważ jest komponentem szkolnego zestawu programów, zatem musi być spójny z programami nauczania innych przedmiotów.”3 Jak zbudowany jest program nauczania4 (przykład): OPIS... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań magazynu "Horyzonty Anglistyki" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Możliwość pobrania materiałów dodatkowych ...i wiele więcej! SprawdźhCPEk.
